Καρκίνος νεφρού

Γενικά

Η συχνότητα του καρκίνου του νεφρού παρουσίασε αύξηση της τάξης του 2% παγκοσμίως ενώ η θνητότητα από την νόσο αυτή φαίνεται να αυξάνεται στην χώρα μας την τελευταία δεκαετία. Τα παραπάνω στοιχεία σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό ο καρκίνος του νεφρού δεν παρουσιάζει συμπτώματα στα αρχικά στάδια καθιστούν την πρόληψη και την επαγρύπνηση σημαντικά όπλα για την αντιμετώπισή του. Οι κυριότεροι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της νόσου είναι το κάπνισμα, η παχυσαρκία καθώς και το οικογενειακό ιστορικό του ασθενούς. Στην προσπάθεια για την πρόληψη της νόσου, η διακοπή του καπνίσματος και η απώλεια βάρους είναι εξαιρετικής σημασίας.

Σε ποσοστό άνω του 50% των περιπτώσεων, η νόσος διαγιγνώσκεται τυχαία λόγω απεικονιστικού ελέγχου για άλλο λόγο. Ωστόσο η συμπτωματολογία, εφόσον εμφανιστεί, είναι αρκετά ευρεία και μη ειδική. Τα κυριότερα σημεία και συμπτώματα είναι αιματουρία (αίμα στα ούρα), οσφυικό άλγος και ψηλαφητή μάζα που όμως είναι μη ειδικά και εμφανίζονται σε πλειάδα άλλων καταστάσεων. Αυτός είναι και ο λόγος που η κλινική εξέταση και η συνεκτίμηση της με τα συμπτώματα του ασθενούς είναι εξαιρετικής σημασίας για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου.

Εφόσον τεθεί η υποψία καρκίνου του νεφρού τότε ο συνδυασμός εξετάσεων αίματος με απεικονιστικές εξετάσεις θα βοηθήσουν ώστε να τεθεί η διάγνωση. Οι απεικονιστικές εξετάσεις περιλαμβάνουν την αξονική τομογραφία και την μαγνητική τομογραφία που είναι μη επεμβατικές και προσφέρουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για τον σχεδιασμό της πιθανής θεραπευτικής προσέγγισης.

Θεραπεία

Η θεραπεία του καρκίνου του νεφρού των ενηλίκων εξαρτάται σημαντικά από το μέγεθος του όγκου αλλά και την ανατομική του θέση καθώς επίσης και το αν είναι σε αρχικά στάδια ή όχι. Η θεραπεία του εντοπισμένου καρκίνου του νεφρού είναι κατεξοχήν χειρουργική. Στις μέρες μας εφόσον ο όγκος είναι προσπελάσιμος και το μέγεθος του είναι κάτω από 7 cm η θεραπεία που ενδείκνυται είναι η μερική νεφρεκτομή. Με την μέθοδο αυτή εκτέμνουμε και αφαιρούμε τον όγκο και όχι ολόκληρο τον νεφρό οπότε και μειώνουμε σε μεγάλο βαθμό την απώλεια νεφρικής λειτουργίας που παρατηρείται μετά την ριζική νεφρεκτομή (αφαίρεση ολόκληρου του νεφρού). Αν ωστόσο ο όγκος είναι μεγαλύτερος, πιο εκτεταμένος ή δύσκολα προσπελάσιμος η θεραπεία εκλογής παραμένει η ριζική νεφρεκτομή. Η επέμβαση αυτή μπορεί να διενεργηθεί ανοιχτά, λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά και σε έμπειρα χέρια επιφέρει την ίαση του ασθενούς σε μεγάλα ποσοστά που παρόλα αυτά πρέπει ανάλογα με την τελική ιστολογική εξέταση του όγκου να παρακολουθείται σε τακτά χρονικά διαστήματα από τον ουρολόγο.

Εναλλακτικές μορφές αντιμετώπισης ενός νεφρικού όγκου είναι η κρυοθεραπεία ή ραδιοθεραπεία . Συνίστανται σε προσπάθεια νέκρωσης του όγκου είτε με την βοήθεια θερμότητας είτε με την βοήθεια ραδιοκυμάτων. Παρότι έχουν δημοσιευτεί αρκετές μελέτες για αυτού του είδους τις θεραπείες παρόλα αυτά η χρησιμότητά τους είναι περιορισμένη και η αξία τους μένει να αποδειχτεί στο μέλλον. Σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου, ενθαρρυντικά αποτελέσματα έχουν δώσει στοχοποιημένες βιολογικές θεραπείες με αρκετά νέα φάρμακα να είναι βρίσκονται υπό ανάπτυξη ενώ η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία δεν φαίνεται να είναι αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση αυτού του καρκίνου.